Wytrawienie stali to proces chemiczny, który pozwala na odbudowanie warstwy pasywnej, poprzez usunięcie przebarwień termicznych, naleciałości ferrytowych (rdzy) spowodowanych obróbką termiczną lub mechaniczną. Proces ten również powoduje zmniejszenie naprężeń międzykrystalicznych. Trawienie można przeprowadzić kilkoma metodami w zależności od specyfiki wyrobu oraz możliwościami technicznymi. Najbardziej popularną i powszechną metodą trawienia jest trawienie pastą nanoszoną pędzlem wyłącznie na spoinę i strefę przegrzania termicznego. Inne metody trawienia, to: trawienie całych powierzchni wraz ze szwami spawalniczymi poprzez natrysk preparatu na powierzchnię wyrobu lub zanurzenie wyrobu w kąpieli trawiącej.
Wybór odpowiedniego preparatu trawiącego należy dobrać do metody trawienia, rodzaju i gatunku stali, panujących warunków oraz do specyfiki wyrobu, który będzie poddawany procesowi trawienia.
Po zastosowaniu preparatów trawiących wytrawione miejsca: obręb spoiny (po paście) lub cała powierzchnia (po bejcy) uzyskują matowy i rozjaśniony odcień.
Czas trawienia jest uwarunkowany gatunkiem trawionego materiału oraz temperaturą.
Podczas trawienia nie należy dopuścić do wyschnięcia preparatu trawiącego np. pod wpływem promieni słonecznych lub innych źródeł ciepła. Na ewentualnie wysychające miejsca (żółta barwa) należy nanieść ponownie preparat trawiący, aby uaktywnić działanie preparatu. Po zakończeniu trawienia, powierzchnię dokładnie spłukać dużą ilością wody pod ciśnieniem ok. 150 bar. Przed odprowadzeniem powstałego kwaśnego ścieku do kanalizacji należy w odpowiedni sposób ściek zneutralizować.
Po zakończonym i prawidłowym przeprowadzeniu procesie trawienia powłoka pasywna wytworzona jest w ok. 30%, a powierzchnia jest w pełni uaktywniona do samoistnego wytworzenia się warstwy pasywnej w reakcji z tlenem z powietrza. Czas jaki jest potrzebny do całkowitego samoistnego wytworzenia się warstwy pasywnej to okres ok. dwóch tygodni. W przypadku, kiedy wyrób bezpośrednio po obróbce trawienia może być narażony na czynniki atmosferyczne lub związki chemiczne, konieczne jest zastosowanie pasywatora celem natychmiastowego wytworzenia się warstwy pasywnej i pełnego zakończenia procesu chemicznego.
